image alt text

Mededeling:

Vanaf 2 januari worden er weer menlessen gegeven bij de WMR. Heb jij ook zin om je te verbeteren in de mensport? Klikvvoor meer informatie op deze link: https://www.wieringermeerruiters.nl/blog/data/mennen/



Mennen



Lidmaatschap mennen

Vanaf 2 januari willen de Wieringermeerruiters weer starten met men lessen. Heb jij ook zin om je te verbeteren in de mensport?

Schrijf je dan nu in voor de men lessen op de dinsdagavond o.l.v. Sylvana Scheeve. 

We rijden in de winter binnen en in de zomer buiten.

Wat houdt het lidmaatschap in?

  • Iedere dinsdagavond les
  • Altijd gebruik mogen maken van de accommodatie
  • Mogelijkheid om een startpas aan te vragen
  • 45 minuten les bij drie deelnemers per les
  • 60 minuten les bij vier deelnemers per les

Wat vragen wij hiervoor?

  • Vrijwilligersdiensten draaien op wedstrijden (twee per seizoen indoor/outdoor)
  • Een dag mee naar Jumping Amsterdam
  • De accommodatie onderhouden op de jaarlijkse klus dag

Contributie

Basislidmaatschap €225,-

Lesgeld €325,-

Let op! Er is geen opslag voor menwagens. Hier hebben wij geen ruimte voor. 

Wil je meer informatie? Neem dan contact met ons op via de mail: bestuurwmr@hotmail.com


Voorstelronde: 

Sylvana: “Plezier is het allerbelangrijkste, zowel voor menner als paard”

Sylvana Scheeve heeft altijd paardgereden totdat ze een hernia kreeg. Ze stopte met rijden, maar had nog wel jonge pony’s waarmee ze handelde. Toen de vereniging een menclub oprichtte, wilde ze het mennen graag eens proberen. “Dat leek mij ontzettend leuk.”

Uitdaging

“Onder begeleiding van de mannen die al menden en onder leiding van Hans de Jong hebben ze samen met mij een pony beleerd. Zo ben ik gaan mennen. Voorheen reed ik veel wedstrijden. We deden van alles, zoals dressuur, vaardigheid en marathon. Vroeger reed ik onder de man ook dressuur, springen en cross. Die combinatie is zo leuk. Ik heb ook een winnaarsmentaliteit, dus ik ging er altijd voor. Ik heb regelmatig op kampioenschappen gereden ook gewonnen. Toen ik net begon met mennen, deed ik mee aan een indoor marathon. Toen ik finishte ging iedereen uit zijn dak. Ik dacht, wat is hier aan de hand? Het bleek dat ik iemand die toen in het Nederlandse team zat, eruit had gereden. Dat blijft mij nog steeds bij. Door persoonlijke omstandigheden rijd ik op dit moment geen wedstrijden meer, maar we zij M geklasseerd. Ik train mijn pony wel en ga ook regelmatig het bos in. We wonen namelijk aan de rand van het bos. Dressuur is onze favoriete onderdeel en ik vind het heerlijk om te trainen, maar we doen ook grondwerk en hij wordt eens per week onder het zadel gereden. Zo ben ik er altijd mee in de weer. Ik moet wel toegeven dat ik het mennen nog steeds moeilijker vindt dan het rijden, maar dat vind ik ook de leukste uitdaging eraan.”

Instructie

“In 2008 heb ik mijn meninstructeur diploma gehaald en in 1980 al mijn instructeursdiploma. Naast dat ik op dit moment recreatief men en woonachtig ben in Friesland, geef ik les in Noord-Holland. Daar ga ik dan een paar dagen naar toe en dan geef ik les zowel onder het zadel als menlessen gericht op dressuur en vaardigheid. Mijn motto is altijd dat je plezier moet hebben in wat je doet en je pony of paard ook. Dat geef ik ook mee aan alle ruiters en menners die ik begeleid. Het maakt niet uit of je recreatief rijdt of actief bent in de wedstrijdsport, ik wil een pony/paard en menner zien die plezier hebben. Als je op die manier kan presteren, is dat natuurlijk fantastisch. Want als paarden en pony’s goed in hun vel zitten, dan heb je ook blije menners en ruiters. Het maakt dan ook niet uit of je een Shetlander, KWPN’er, Fries of tuiger rijdt. Het is mijn passie om de combinatie maximaal te laten presteren. Daarbij vind ik ook dat je iedereen in hun waarde moet laten waar iemand mee rijdt of wat ze doen.”

Uitgesproken karakter

“Op dit moment heb ik zelf nog maar één pony, want mijn andere pony is vorig jaar 32 geworden en was toen op. Het liefst heb ik er nog eentje bij om op te leiden, maar dat laten de omstandigheden nu even niet toe. Ik ben blij dat ik nog mijn lessen kan geven en zelf kan mennen met mijn veertienjarige New Forest pony. Toen ik heb kreeg, had hij psychische problemen en was hij erg gestrest. Het is nu een zalige, veelzijdige pony en dat maakt mij blij. Als je hem ziet dan lijkt het een doetje, maar hij heeft een heel uitgesproken karakter. Als we met grondwerk bezig zijn dan kan hij echt een donderstraal zijn, want hij daagt je uit en doet gek. Maar met mennen en rijden is hij heel braaf en eerder angstig dan brutaal. Mijn oudje was het tegenovergestelde, die was echt brutaal en voor de duvel niet bang. Dat vind ik ook zo leuk die verschillen tussen al de pony’s en paarden. Maar je moet ook blijven kijken naar wat de pony leuk vindt. Want mijn pony liet duidelijk merken dat hij marathon niet zijn hobby is, dus daar zijn we mee gestopt. Op die manier blijft je paard of pony ook goed in zijn vel.”